سلام بچه ها
اونایی که جدا شدن و الان حس رها شدن و ازاد شدن دارند و خوشحالن که جدا شدن و راحت شدن از فلاکت لطفا تجربه شونو بگن
زندگیشون چجوری بوده قبلا و الان چکار کردن که حسشون خوبه
من میخوام جدا شم تصمیمم جدیه ولی همش خانواده م میگن بعدش بدتر میشه سختتر میشه منو میترسونن
ولی اینجا یه جهنم واقعیه
با شوهر بددهن توهین و تحقیر و دعوا و پرخاشگری و کتک
خودم که تباه شدم نمیخوام بچه مم تو این زندگی تباه بشه
و از پدرش الگو بگیره
باید بدونی بچه تکلیفش چی میشه ...
طلاق سخته باید کفش زرهی بپوشی
[QUOTE=399783734]طلاق سخته باید کفش زرهی بپوشی[/QUOثس
شما جدا شدی؟
خاله بزرگم طلاق نگرفت شوهرش فوت کرد تو اوج جوونی،دختر خالم ۴۵روزه بوده بی بابا شده...💔 بعد نمیدونم دقیقا بعد چندوقت یا چندسال خالم ازدواج میکنه مجدد..چون پدربزرگم معتقد بوده چون شوهر مرده و بیوه هس( طرز فکر قدیمیا)باید زود شوهرش بده وگرنه میمونه رو‌دستش،خلاصه شوهر جدید شرطش این بوده بچه رو باخودت نیار،قبولم میکنن!!و الان دختر خالم نزدیک چهل سالشه و هیچ مهر مادری بینشون وجودنداره،همیشه هم کمبود محبت مادر داره،دختر خالمو پدربزرگ‌و مادربزرگ بزرگ کردن بعدم زود شوهرش دادن
اسی شوهرت اختلال خودشیفتگی داره.الان چند تا از تاپیکاتو دیدم یه جور غرور کاذب که نه میذاره مهربون باشه نه میذاره موقع دعوا دلرحم باشه و اشتباهاتشو بپذیره و عذرخواهی کنه.اما تو اگر می خوای طلاق بگیری و باز با کس دیگری ازدواج کنی از کجا معلوم که نفر بعدی هم مثل همین شوهرت نباشه.یه دونه بچه هم داری زیر دست نامادری یا ناپدری اسیر میشه.اگر تصمیمت طلاقه باید به همه چی فکر کن.تنهایی خودش یه درد و گرفتار شدن دوباره با یه ادم عوضی دیگه هم باز درد دیگریست.چون خودم هم درگیرم اینارو بهت گفتم.
حداقل با چالش جدانشید که بچه هاتون کمتر آسیب ببینن گناه دارن
