رفیق صمیمیمو بلاکش کنم بنظرتون

این که چیزی نیست نمیدونی چه حرفایی بهم زد من همشو به شوخی میگرفتم و میگفتم شوخی میکنه منظوری نداره و باهاش میخندیدم الان میگم چقدر احمق بودم اونو دوست میدیدم ازش متنفرم

من قبلا رتبه خوب کنکور اوردم اونجا یه تبریک بهم نگفت

باورت میشه؟کلی غریبه خوشحال شدن واسم ولی اون یه مبارک باشه نگفت

بعدش تو دانشگاه یه مدت افسردگی گرفته بودم به زور پاس میکردم و از نظر درسی خیلی افت کرده بودم همش بهم میخندید و به گفته خودش همه جا حرفمو میزد میگفت که اره به همه گفتم تو نهایتت یه رتبه اوردن بود رفتی دانشگاه کم اوردی و خاک بر سرت و همه اینارو با خنده میگفت منم ساده فکر میکردم شوخی میکنه

بعد فارغ تحصیلی تصمیم گرفتم واسه وکالت بخونم گفت تو درسای دانشگاهتو نمیتونستی بخونی میخوای وکیل شی واسه من و غش غش میخندید

این دفعه اخرم که موهامو رنگ کردم تا منو دید زد زیر خنده که اره مو رنگ کردی منم پیش خودم گفتم حتما زشت شدم که ابنجوری گفت

ولی الان همه اینارو کنار هم گذاشتم فهمیدم چقدر ساده بودم ابن همه مدت

دیگه برام تموم شد ولی دلم برای سادگیم میسوزه