ببین
نه اینکه مشکلت حاد باشه نه اصلا
اگه زودتر از همون اول با ذهنت شروع میکردی منطقی حرف زدن نتیجه بهتر میشد اما الان مغزت یجورایی این فشار و فرار ذهنی براش یجورایی عادی شده یا بهتر بگم عادت کرده واسه همین با روشای روانشناسی کمی سخته که بخوایم پیش بریم بنظر من با یه دکتر رفتن و یه قرص خیلی خیلی ساده میتونی خوب خوب بشی در کنارش خواستی بیا اینجا راجبش هرچقدر خواستی صحبت میکنیم تا اثر کارمون بیشتر بشه نظرت چیه؟
میفهمم چی‌میگی
اصلا غصه نخور ببین نهایت نهایتش اینه که همچی درست میشه همین از این بالاتر که نداریم داریم؟ من بهت قول میدم نهایتش اینه که باید مشکلت حل بشه پس نگران‌نباش دور از جونت مشکل لاعلاجی نداری که بخوای پانیک بشی یا حس افسردگی داشته باشی فقط بحث ارادست
اره باورم میشه من از ۷ سالگی تا ۱۹ سالگی استرس مزمن داشتم
البته نه سر اینکه نتونسته باشم یا خوب نشده باشه نه چون بچه بودم کسی متوجه حرفام‌نمیشد و خودمم چون از بچگی داشتم این حسو فکر میکردم این‌حس یچیز طبیعیه ولی خب خداروشکر خوب شد واسه توام همینطوره نگران‌نباش
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
