آن مالی که به مهر خانواده خرج نکردیم، به قهر روزگار خرج درمان خویش کردیم.
یعنی هر نعمتی که در جای سزاوارش خرج نشود، روزگار آن را به گونه‌ای دیگر از میان برمی‌دارد.
خرج کردن برای خانواده و فرزندان فقط یک هزینهٔ مالی نیست، بلکه ادای حقی طبیعی و الهی است. اگر انسان از سر بخل یا غفلت، از خرج محبت و رفاه آنان دریغ کند، سرنوشت به نوعی دیگر آن مال را از او بازمی‌ستاند — معمولاً در قالب درد، درمان، بیماری، یا هزینه‌هایی که هیچ شادی و برکتی ندارند.
خیلی درسته..
با تمام وجودم دیدم اینو...
چه حق افرین
چرا واقعا. درکش سخته مثلا یکی از دوستان بود شرایطش بهم ریخت پدرش دارا بود نداد بهش حالا چند سالی طول کشید تا جمع شد یعنی واقعا یک انسان ارزشش از پول کمتره؟؟
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
25 ثانیه پیش
28 ثانیه پیش
28 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
