بله که اولویت خانواده خودشه..ولی مثلا ی حال و احوال کردن..یا سر زدن به مادر...یا حتی موقع موقع اختلافات بی احترامی نکردن...باری روی دوش مرد نمیذاره..چیزی از خانواده جدیدش کم نمیکنه...ارزش زن و مادر هر دو حفظ بشه...محبت رو دریغ نکنه..
پسر وقتی ازدواج میکنه موظفه از مادرش جدا بشه و زنش الویتش باشه حالا هر چی میخواید مخالفت کنید
مقصر پسر هست
باید تعادل رو بین زن ومادرش برقرار کنه
یه جوری که هم حواسش به زندگیش و زنش باشه هم مامانش
اینایی ک اینجوری میکنن در آینده به سرشون میره
نمیشه از ظاهر هم قضاوت کرد شاید پسره خودش حوصله ارتباط نداره یا اون مادر زندگیشون رو اشفته کنه واقعا
یک نوشته ای از یکی از افراد معروف وجود داره که میگه بیست سال طول میکشه تا زنی از پسرش یک مرد بسازد!! و فقط بیست دقیقه ژول میکشد تا زنی دیگر از او یک احمق بسازد!! و من چنین مردهایی رو به وفور در دوست و فامیل و اشنا دیدم!!
خیلی سخته نیش و کنایه شنیدن..اما روابط کنترل شده باشن.نه که قطع بشه..اونایی که بیمارگونه و سمی هستن رو نمیگم..ولی همین زندگی های معمولی که هممون اطرافمون میبینیم..چرا ی دختر رو نمیبینید که با مادرش قهر بشه بخاطر شوهر...اگرم باشه خیلیی کمه
والا من دلم مبخاد محبت ببینم و محبت بکنم اینطوری خوشمود میشم اما ی مادرشوهری دارم عتیقه
تو اینجور مواقع پسر نباید خودش رو تو بحث خانوم ها دخالت بده وقتی به پسر گفتن باید بگه که تو مادری و تو هم همسر من هستی و برای هر دو شما احترام قائل هستم مشکلتون رو خودتون حل کنید البته در مواقعی که مشکل حاد نیست و اگر عروس و مادرشوهر با هم قهر کردن خودش جدا به مادرش سر بزنه ولی اجازه نده خانواده قبلی در نبود همسرش رو ذهنش تاثیر بزارن و دخالت کنن رفتار بالغانه اینه ولی خب گاهی اینکه مرد در برابر مادرش بایسته و از زن حمایت کنه منطقی هست چون بعضی مادر ها خیلی بی ذات هستن و همیشه با عذاب وجدان دادن دخالت دعوا درست کردن غیبت و ... عروس رو اذیت میکنن تو این مواقع باید قطع ارتباط کرد
