خواهش میکنم عزیزم. وقتی میگم کاری بهش نداشته باش، منظورم بی‌تفاوتی نیست، بلکه «داوری نکردن» کارشه.
ببین، دخترت داره از خالص‌ترین بخش وجودش، ینی همدلی و بخشندگی، با دوستش تعامل میکنه و اینو تجربه میکنه. اگه تو هر بار بگی «آفرین، کار خوبی کردی»، این کارشو تبدیل میکنی به یه رفتاری برا اینکه تایید مادر رو بگیره و اون رو از درونش به بیرون منتقل میکنی. اون‌وقت ممکنه دفعه بعد برا جلب توجه شما یا گرفتن همین تشویقت این کارو بکنه، نه برا اون حس قشنگ درونیش که داره تجربه میکنه. ولی نه اینکه بی تفاوت باشی
مثلا میتونی به جای تشویق مستقیم، با یه سوال ساده، اون حسشو عمیق تر کنی مثلا آروم بهش بگی وقتی دیدی دوستت گرسنه‌ست و تو بهش ساندویچ دادی، چه حسی داشتی؟. این باعث میشه به درون خودش نگاه کنه و مثلا بگه حس خوبی داشتم. اون لحظه، اون حس خوب درونی به عنوان پاداش اصلی این عمل در روحش ثبت میشه، نه تایید بیرونی تو. اینجوری نه تنها مانع نشدی، بلکه بهش کمک کردی تو درون خودش ریشه این رفتارو پیدا کنه و رشد بده...
