من اوايل زندگيم دوازده سال پيش طلاهامو دادم حدود ٤٥٠ گرم طلا
اصلا هم به فكر به نام زدن نبودم
همه طلاها رو هم خودش خريده بود
ولي بعد نصف خونه رو به نامم زد بدون اينكه من بگم يا اشاره اي بكنم
طلاها مال اون بوده منم تو اون خونه میخوام زندگی کنم ،وقتی مامن مال تو باشه تو زندگی اعتمادها وانتظارها از بین میره،من طلاهامو دادم خونه خریدیم اگ میگفتم شوهرمم همش بنامم میزد ولی نخواستم ازش،چون ی حس دلسردی از زندگی رو میاره برا طرف مقابل.البته بعضی ها هم شاید حق دارن چون طرفشون قابل اعتماد نیست حتما
بستگی یه رفتار همسرت داره.اگه میخره بعدن بازم برات خب بفروش.اون خونه برای ارامش هردوتونه.مگه به شوهرت اعتماد نداری؟
اوووووو چه سوالایی من طلاهای خودمم ازم گرفت خونه به نامشه ماشینم به نامشه😊
من نمیدم نه
اره میدم
شوهرم چند سال قبل وام گرفت من رفتم طلا خریدم باهاش الان میگه اون ۱۰۰ گرم رو بده یه تیکه زمین جاش بهت میدم من فعلا قبول نکردم اونم هر روز داد و بیداد میکنه خودشو میزنه تا بگیره ازم خورد خورد خرج وسیله و تجهیز خونه کنه
من طلاهام و دادم و همسرم سه دونگ خونه رو به نامم زد.
بنظرم منطقیش همینه. زن هم توی زندگی حق داره، بنظر من حتی اگه طلایی هم نده، مرد باید شعورش برسه نصف خونه رو به نام زنش کنه. اگه طلا بده که قطعا باید اینکارو کنه. اصلا بحث اعتماد و این حرفا هم نیست. هیچکس اینده رو ندیده و از آینده خبر نداره. آدم عاقل باید از زندگی و اموالش مراقبت کنه
هفته پیش یه تومن طلا فروختم دادم بهش بابت خرید خونه.قرار هم نیست به نامم بزنه.اگه خوشبخت نباشم سه دنگ خونه هم به دردم نمیخوره
من بودم میدادم چون اهل جبرانه
اگ الان نزنه قطعا بعدا ی کاری میکنه برام
اگر خدایی نکرده مرد بمیره یک هشتم هوایی فقط به زن میرسه ....خونه ای ک یک عمر براش زحمت کشیدیم هم حتی مال خودمون نیست ....پس چه بهتر که به نامت باشه
صادقانه میگم نههههههه
طبق تجربه نکن عزیزم،یا سهم بردار
طلاهای مجردی ه م دادیم و به نام خودش کرد + کلی پول
