من آدمی ام که از یک وعده نمازم نمی‌گذرم مگر اینکه تو موقعیتی باشم نتونم بخونم قضا بشه حالا یمدته میرم مسجد
وقتی از مسجد میام خونه دلم تنگ میشه برای مسجد و حال و هواش با اینحال که اکثریت خانوما میانسالن از لحاظ سنی تو یک رده نیستیم حتا خیلی هم باهاشون ارتباط نمیگیرم
فقط حس و حالی که اون جو بهم میده خیلی برام خوبه🥲
اگه برم دانشگاه دیگه خیلی کم پیش میاد وقت کنم برم مسجد نماز بخونم
غصه گرفتتم اونموقع چیکار کنم🥲😞از وقتی که اونجا نماز میخونم احساس میکنم روم از خدا باز تر شده برای بیان خواسته هام انگار زبونم دراز تره که با جرات میگم اینو بهم بده
