جواب هوش مصنوعی :
کوروش در واقع پیش از زرتشتیِ رسمیِ آتشکدهای زندگی میکرد. یعنی هنوز اون ساختار سازمانیافتهی زرتشتیگری (با موبدان، اوستا، و آتشکدهها) شکل نگرفته بود.
دین او رو میشه نوعی یکتاپرستی ایرانی با تأثیر از آموزههای زرتشت اولیه دونست، ولی نه زرتشتی به معنای امروزی.
در کتیبههاش (مثل منشور کوروش) از خدای بزرگ به نام اهورامزدا یاد میکنه، و این نشون میده که به خدای واحدی باور داشته — دقیقاً همون مفهومی که بعدها در زرتشتیگری رسمی محور شد.
اما کوروش در عین حال به باورها و خدایان ملتهای دیگه هم احترام میذاشت (مثلاً خدای بابل، مردوک رو هم ستایش کرده). این نشون میده سیاست مذهبیاش تساهلآمیز بوده، نه متعصبانه.
---
اما درباره دفن کوروش…
درسته که زرتشتیها مردههاشون رو در دخمهها (برجهای خاموشان) میذاشتن تا خاک و آب آلوده نشن.
اما اون رسم مخصوص دوران بعدیه — حدوداً دورهی ساسانی (چند قرن بعد از کوروش).
در زمان کوروش، هنوز اون آیینِ سختگیرانهی "نجس بودن مرده" کاملاً جا نیفتاده بود.
پس اینکه کوروش در مقبرهی پاسارگاد دفن شده، با باور اون دوران تناقض نداره.
احتمالاً این نوع دفن برای شاهان و اشراف خاص بوده — یه جور رسم سلطنتی که جنبهی مذهبی نداشته بلکه نماد احترام و جاودانگی پادشاه بوده.