دقیقا
وقتی خودت نیستی یه هو چشم وا میکنی میبینی حتی تفکر و ایده هاتم دیگه مال خودت نیست
وقتی خودتی جذبه ای داری که متوجهش نیستی
به همین خاطره کسی با آدم راحت نمیگیره چون جذبه داری
ولی وقتی نمایشی شدی همه باهات راحت میشن همه راحت هر چی دلشون خواست بهت میگن
هر طور دلشون خواست باهات حرف میزنن
میدونی دیگه پیش خودتم گم میشی و کم ارزش....
شاید اولش بگی نه من میتونم تفکرات سابق خودمو داشته باشم
اما نه هر چقدر هم که قوی باشی
یه هو چش وا میکنی میبینی جز یه ماسک روی صورت دیگه هیچی از خود واقعیت نمونده از ارزش هات از حریم هات از هر چیز مثبتی که الان حتی نمیدونی داریش