به نظرتون با این شرایط من بچه دوم بیارم

مگ شرابط طلاق چیه

شاید میترسه

چیه لذت ی زندگی زناشویی رو تجدبه نکنه

ترسم یکیشه 

یکیش خانواده خودش حتما حمیایت نمیکنن

دومش اینه خودش گفت شوهرش از نظرهای دیگه خوبه حداقل یه اسایشی داره  تو خونه دخترش پدر خوبی داره

رفاه نسبی داره 

نمیگم آسونه هاااا تحمل این شرایط ولی حتما از جدایی وخونه پدر  برگشتن  بهتره براش

ببین الان عمل های زیادی اومده خب چرا اون لعنتی نمیره دکتر؟؟؟یکم دعوا راه بنرداز تکلیفتو مشخص کن.نیاز جنسی حق تو هست چرا اونو از خودت محروم کردی؟

اسی اگه یه روز مریض بشی همسرت باهات چطور رفتار میکنه؟؟

دورت میگَرده؟؟؟؟

شما فقط همخونه اید،تعجب تو کوتاه اومدی و حاضر شدی بچه بیاری؟

همیشه مخالف حرفایی مثل امثال شما بودم،ولی خواستم بگم حق گفتی. با اینکه شوهر خودم خیانتکاره و سه بچه دارم و بعد ۱۴ سال آویزون این و اون بودن و التماس که حمایتم کنین طلاق بگیرم انقد خودمو قوی کردم از یه زن ضعیف و کتک خور ترسو تبدیل شدم به یه زن قوی که با هماهنگی بچه هام گذاشتمشون پیش پدرشون و رفتم شهرمون و کارپیدا کردم و وکیل گرفتم براطلاق و شوهرم رو به غلط کردن انداختم، اونم نه با یه بار رفتن چون شخصیت فریبکاری داشت. شرایط زندگی و شوهرمو با انقلابی که کردم تاحد زیادی تغییردادم و بعدها دیگه چشمه های ریزی باز اگه از خیانت ازش دیدم با اینکه باتهدید من وحشت رفتنمو داره چون هیچ کمکی برای نکهداری یچه ها نداره و شغلش وقت این کارو نمیده بهش و.. ولی من این بار بدلیل مخالفت بچه هام به رفتنم چون شرایطمون و پدرشون بهترشده مصلحت رو در این دیدم فعلا بمونم و زندگیمو با سیاست میگذرونم و وقف خودم و بچه هامم،همه اینا رو گفتم تا اینو بگم که من با همه این احوالات میتونم بمونم،ولی جای اسی بودم نمیموندم. بعضیا مثل شما عاقل و زرنگن عزیزم بعضیا هم مثل من و اسی تا به تهش نرسن به خودشون نمی یان حرکتی برای زندگیشون بزنن،نمیدونم شاید هرکی اولویت هاش فرق کنه، شاید اسی مسئله زناشویی برای خودشم کمرنگه و هدفش تکمیل امر تعریف شده ی تحمیلی دوفرزندی هست که سالها بر خانواده های ایرانی سایه انداخته.ولی خودمو یه لحظه جای اسی گذاشتم تحمل همچون شوهری برام سخت شد، با اینکه شوهر خودمم از یه لول دیگه تحفست ولی این مدل هم تحملش سخته.. چون مسئله ی بی اهمیتی نیست از نظرمن. 

اسی اشتباه زندگیت که فرزندآوری با این شرایط بود رو لطفا تکرارش نکن. اشتباهه. آگاهیتو بالا ببر عزیزم. 

عزیزم خوشحالم که تونسی قوی و محکم بشی 

ولی من خودمم زرنگ نیستم خودمم محبت بیش از حد دارم خودمم وابستم چند ساله دیوانه وار عاشق معجزه زندگیمم هزاران بار اذیت شدم ناراحت شدم ولی تحمل کردم چون پای عشقم موندم چون پای تعهدی ک به قلب خودم دارم موندم ... و امیدم یه زندگی شاد کنار کسیه که دوسش دارم 

ولی این ماجرا واقعا عجیبه 

تو این ماجرا عشقی وجود نداره 

تو این ماجرا امید وجود نداره 

تلاش از سمت مرد وجود نداره 

زن خودش و نادیده میگیره 

با خود خواهی میخواد به ارزوی خودش ک بچه دومه برسه 

بخدا آدم بی پولی و تحمل میکنه مستاجر بودن تحقیر خانواده شوهر تحقیر خانواده خودش بدترین جیزارو تحمل میکنه اگه امیدی باشه اگه تلاشی باشه اگه مرد رابطه ن از سر بهونه و خود بزرگ بینی بلکه از سر فشار و مشکلات نتونه تلاش کنه 

ممنون عزیزم. آفرین دقیقا خوب تفسیرش کردی واقعا عشق و امیدی تو این جریان نیست، تلاشی از طرف همسرشون نیست تا بگیم یه قدم هم این خانوم برداره... 

انشاالله شمام زرنگ بشی عزیزم،یعنی شما عاشق کسی هستی و بهش نرسیدی؟ مجرده طرف؟ بهش نگفتی یا میدونه و منتظری یه روز بیاد سمتت؟به نظرم عشق پایدار، ترشح هورمون هاست... بعضی آدم ها فقط تاب آوری همزیستی مسالمت آمیزشون باهم بهتره و میتونن با احترام متقابل و محبت باهم باشن. 

شوهرت مذهبی نیست؟ 

اگه هست بهش بگو از نظر شرعی رابطه نداشتن زن و شوهر بیش تر از ۴ ماه جایز نیست.

متاسفانه من مثل شوهرتم😔

اینکه بچه دوم بیاری یا نه خودت باید ببینی

اون قدری خوشبخت هستی که یه بچه رو بیاری تو خانواده؟ میتونی خوشبختش کنی؟ 

لطفا خودخواهی رو بذار کنار

شما که برنامه‌  داری زندکیتو حفظ کنی راه درمان افسردگی   رو برای درمان  همسرت یاد بگیر

درمان افسردگی  فقط با دارو نیست

دارو بخش خیلی کوچک درمان افسردگیه

درمان افسردگی  تغییر سبک زندگیه. 

البته  درمانش درازمدته ولی نشد نداره

من مدتی افسردگی داشتم

سرد سرد بودم

بعد کارایی کردم ازون حالت خارج شدم

به حالت طبیعی برگشتم

افراد  افسرده از لحاظ جنسی زیر صفر هستن

 تایپیکم با عنوان تجربه درمان افسردگی خودم بخونید کمکتونه 

تایپیک رهایی از وسواس هم بخون

من محقق  مشکلات‌  اعصابم

در ایتا کانال دارم 

دوست عزیز ، نیار وقتی که قراره صرف بزرگ کردن بچه دوم کنی اختصاص بده به آینده و موفقیت دخترت و آرامش خودت باتوجه به شرایطی که دارید بچه دوم اوضاع رو بدتر میکنه اگه دخترت موفق بشه نیازی به خواهر یا برادر پیدا نمیکنه زندگی خودش رو به خوبی تشکیل میده داشتن یه بچه موفق با آرامش بیشتر خیلی بهتر از دو بچه با شرایط شماس 

اولین اولین قدم اینه که شما خودتون خیلی شارژ کنید

با قوی شدن جسمی و روحی

از لحاظ روحی باید باز قوی‌تر بشین

اعتماد  به نفس با ورزش با تغدیه  با معنویت و.... بالا میره

اول نکات تایپیکم برا خودتون اجرا  کنید 

خودتون روحی قوی‌تر میشین 

تا بعد بتونید دست همسرتون بگیرید  و از بیماری نجاتش بدید

به ایشون به چشم بیمار نکاه کنید  نه آدم بد.

منتها تا خودتون روحی و جسمی قویتر نشین توان کمک بهش ندارید

حس میکنم تاپیکت دروغه 

چون یه جا گفتی ۳۶ سالته یه جا ۳۸

به هر حال اگر دروغ نیست. نه بچه نیار! 

نه

ببین خانوم. تو نیاز جنسیت مهم نیست واست؟

نیاز به محبت شوهرت؟

نیاز به دیده شدنت؟

که بگه چقدر خوشگلی چه نازی؟

فقط برات بچه مهمه؟

واون آدم مثل تیر برق باشه کنارت؟

به خودت هم توجه کن ! تولید مثل ک نشد کل زندگی!

مامانم نزدیک ۵۰ سالشه خعلی پشیمونه.میگفت بچه ها بزرگ میشدن میرفتن من باید جدا میشدم و...مامانم نذاشت و فلان.