شوهرم درونگرا هست. اما من برونگرا هستم. وقتی زیاد حرف بزنم و بگم و بخندم و بوس و بغلش کنم و محبت و توجه کنم و زنگ بزنم انگار اصلا وجود ندارم اهمیت نمیده محل نمیده جدی نمیگیره حرفمو گوش نمیده. امااااا تا میام ساکت میشم لال میشم حرف نمیزنم نمیخندم بوس. و بغل و محبت و توجه رو حذف میکنم میاد به پام میفته التماس میکنه قلقلکم میده میخندونه. هر چی بخوام میخره انجام میده همههه کار میکنه بوس و بغل و محبتاش شروع میشه و من دوباره نرم میشم و دوباره پر حرف و خنده و رو و چسب و اون دوباره فراری و دور میشه و اهمیت نمیده.
چکار کنم خسته شدم.
لطفا بگید باید چکار کنم که با محبت و توجهش نرم نشم و مغرور و ساکت بمونم
