چقدر طول کشید با محیط خوابگاه کنار بیاین؟
الان چه حسی دارین؟
هم اتاقیاتون خوبن؟
حس میکنم درونگراترین هم باشی تو خوابگاه برون گرا میشی
نمیدونم چرا
بگرد دنبال اتاق کم تخت
برای درونگراها خوابگاه خیلی سخته . چاره ای هم نیست و باید باهاش کنار اومد. یعنی تنها راه حله اگه نتونی خونه اجاره کنی.
همون هفته‌های اولش دوست پیدا کردم و اتاقمو عوض کردم رفتم پیششون.
باید توی سلف وقت ناهار و شام پیداشون کنی
کسی نمیاد سمتت خودت برو حرف بزن
سال ۹۶ رفتم خوابگاه
هم‌اتاقی های خوبی داشتم.
انگار خدا مخصوص من چیده بود
اواسط سال دونفر رفتن
دو نفر جدید اومدن
یکی‌شون دزدی‌میکرد یکی دیگه هم‌چاقو داشت خیلی اذیت میکردن مارو
بعد اعتراض کردیم‌مسئول خوابگاه گفت میدونم‌مشکل دارن گفتم‌بذارم تو اتاق شما مثل شما بشن:///
اخرهم یکی شون کلا اخراج شد
من درونگراترینم ولی تجربه خوابگاه رو دوست داشتم، هم‌اتاقی‌هام خوب بودند، یه فضاهایی هم برای تنهایی پیدا میکردم به هر حال، نگران نباش راحت‌تر از چیزیه که تصور می‌کنی
یکی از آشناهای ما درونگرا بود رفت خوابگاه . اوایل گریه میکرد و همش دلتنگ بود . بعد حدود ۱ سال تقریبا عادت کرد. بعدش با یکی دو تا از بچه های خوابگاه انقدر صمیمی شد که وقتی برمیگشت شهرشون دلش برا اونا تنگ میشد .
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
9 ثانیه پیش
9 ثانیه پیش
9 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
