درونگرا ها بیان از تجربه خوابگاه بگن🥲🥲🥲🥲🥲

کلا تجربه زندگیه. دیگه اینکه زندگی یعنی مدارا. خوبه. 

من خوابگاهی نیستم ولی توی دانشگاه مثل تو بودم ترم ۱

اینجوری هیچکس جلو نمیاد. مطمئن باش

باید از یه جایی خودت شروع کنی. وقتی کنار کسی میشینی بهش سلام کن با لبخند تا بحث باز بشه. وقتی توی سلف تو صف هستی با جلوییت به یه بهونه ای حرف بزن

باید تمرین کنی تا کم کم بری توی اجتماع وگرنه دانشگاه هیچی بهت اضافه نخواهد کرد فقط رفتی چندتا درسی که تو گوگلم هست خوندی برگشتی

فقط حواست باشه از سر تنهایی و پر کردن خلا عاطفی سراغ هر کسی نری . بعضیا ممکنه به سمت چیزای خوبی هدایتت نکنن.

نه اتفاقا من میانگرام اما خب بعدها فهمیدم اینو.

من کلا با پیشینه درونگرایی از یه خانواده سخت گیر میومدم. اصلا راحت نبوده اما خب چون مجبور بودم و میدونستم هفته های بعدی و آرامشم رو تضمین میکنه رفتم صحبت کردم. سینی غذاتو بردار و همه رو نگاه کن. ببین با کی حس راحتی داری و ازش خوشت میاد برو بگو میشه من اینجا کنارتون بشینم و صحبت کن. بگو رشته شما چیه از کجا میاید. اگه ادمای خوبی بودن بپرس شما چند نفرین توی اتاقتون و اگه خالی بود بگو من میخوام اتاقمو عوض کنم بعدم شمارشونو بگیر و تمام

عزیزم درونگرایی، معلولیت که نداری