دوس ندارم برم سرکار کاش شوهرم پولدار بود

نه منظور اسیر شدن به دست آقا نیست.  منظور اسیر شدن تو کارها و روابط دیگه هست.  مثلا یه زن خونه دار هم اسیر توقعات و انتظارات جامعه می شه.

  من بچه ام مدرسه می رفت مدیر تو جلسه با یه حالت دعوایی و طلبکاری می گفت خانم های خونه دار بسه دیگه هر روز آرایش کردن و راه افتادن بیرون برای گردش و خوشگذرونی؟!!!! بشینید تو خونه و به درس و مشق بچه هاتون برسید!!  

(این یعنی زن تحصیل کرده قشر فرهنگی جامعه است تصورش از زن خونه دار یه زن نفهم و بی مسولیت هست که همیشه دنبال خوشگذرونی هست و اهمیتی به بچه اش نمی ده! )

ممن اون بالا هم گفتم که همگی اینا ربط داره به سطح شعور و فرهنگ آدما . مثلا اینکه ایشون میکن انتظارات مردا بخاطر زنای شاغل عوض شده خوب به من چه ؟ اون ربطی داره به سطح شعور اون آقایون .  درباره اسیر شدن هن همونطور که گفتم هر چیزی مزایا و معایب خودش رو داره. شما مثلا خانه دار باشی اسیر چهار تا دیواری اسیر عدم تحرک و روابط اجتماعی هیلی زیاد هستی عدم استقلال مالی هستی کارمند هم باشی زمان زیادی نداری ممکنه نتونی راحت خیلی اینور اونور بری گاهها خستگی جسمی داره . هر چیزی مزایا و معایب خودش رو داره . محیط کاری چ برای زن چه برای مرد باید معتدل باشه . اینکه نیست به معنی بد بودت کار کردن نیست و من خودم واقعا دوستش دارم. جامعه به هر دو گروه هم نیاز داره پس کلاهی به سر کسی نرفته

من خونه نشینی بدون پول میگم فاجعه