جس بدی دارم چون ماشین ندارم و سرویس هم نگرفتم چون زیاد دور نیست
همه نگاه‌آ سمت منه مخصوصا پسر و مردهای جمع بدون ذره ای توجه مستقیم رو میبینم ک کی بچم بیاد ولی حالم بد میشه نگاهی سنگین این و اون و
چون یخورده مرتب و تمیز میرم بیرون و مغرورم هستم چون یجورایی تو محل حساب میشه
کاش شوهرم پول سرویس اوکی می‌کرد ولی هر بار میگ برو دنبال بچه چون سرکاره و اینک اگ بگم دلیلشو میگ لابد خودت کرم داری اعتماد 0 از ۱۰۰
حتی زنهایی ک میان دنبال بچه بد لباسن یا عتیقه میگن میخندن ولی من سرم نمی‌چرخه ولی حس بد میگیرم
حس خودته
و اونا اصلا اهمیت نمیدن
میدونم چی میگی
خیلی هم مغروری باشه بابا اونا بدلباس و عتیقه
شما امروزی و خفن
مهم نباشه برات
خیلی نگاه شون از رو کنجکاوی
من خودم همیشه مامان باباها رو ک میان تو نگاه میکنم سن سال شون و رفتارشون با بچه شون میبینم
متوجه نشدم
تو خیابون ما همه مامانای شیک و امروزی در حال اووردن بچشون پیاده از مهد و مدرسه هستن خیلیاشونم بچه ها میکشونن پارک سر خیابون
از چی حس بد میگیری نمیدونم
شما خودت حساس شدی بقیه هیچ فکر خاصی راجب چنین موضوعی نمیکنن مطمئن باش
شما متولد ماه مهر نیستی احیانا ؟😅
منظور از نگاه‌اش خیره خیره نگاه کردنشونه من سرمو مشغول میکنم باز نگاه میکنن چ خبره چندشم شد باز یه ۵ دیقه با گوشی ور میرم سرمو بالا میکنم میبینم همه نگاه‌اش به منه 🥲😐😐
عزیزم مردم میرن دنبال بچشون با هزار گرفتاری چرا فکر میکنی برای آدمای اونجا مهمی ؟
این حس خودتونه
فکر میکنی
اونا اصلا همچین تفکری ندارن
مگه همه ماشین یا سرویس دارن
خیلی ها پیاده میرن دنبال بچه حالا به هر دلیلی
یکی پیاده روی دوست داره یکی نزدیکه یکی ماشین نداره و...
حساس شدی الکی
