من وقتی پدرم فوت کرد بزرگترین پشتوانه خودم رو از دست دادم شکستم زجر کشیدم چشمام از گریه خشک شد و بی تابی و حس اینکه دنیا بعد از بابام جای خیلی غریبیه الان هر بار یادش میوفتم بغض میکنم و ناخودآگاه به فکر میرم ولی عزیزم زندگی همچنان جریان داره باید زمانش سپری بشه تا عادت کنی سعی کن حواس خودتو پرت کنی