وَعَسَىٰ أَن تَكْرَهُوا شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ وَعَسَىٰ أَن تُحِبُّوا شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَّكُمْ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ(سوره بقره، آیه ۲۱۶)«و بسا چیزی را خوش نداشته باشید در حالی که خیرِ شما در آن است، و بسا چیزی را دوست بدارید در حالی که شرّ شما در آن است، و خدا میداند و شما نمیدانید.»ما میخواهیم، اما او میداند...و آنچه او سازد، همان خیرِ ماست.«وَاللهُ یَعلَمُ وَأَنتُم لَا تَعلَمونَ»(سوره بقره، آیه ۲۱۶)
من مادریام که روزی خونهاش از صدای بچههاش گرم بود، اما حالا بدون حضور دائمیشون زندگی میکنه.از همسر اولم جدا شدم، حالا در کنار همسر جدیدم مسیر تازهای رو شروع کردم…بچههام رو میبینم، از دیدنشون محروم نیستم— اما درد من، فقط ندیدن نیست…درد من اینه که نمیتونم هر روز، هر لحظه، مادری کنم همونجوری که دلم میخواد.مادری، فقط به اسم و دیدار نیست… به لمس لحظهلحظههاست.و من هنوز مامانم، با تمام جانم.