از لحاظ روحی خستم و دلم میخواد تا سی سالگی مجرد باشم ولی خانوادم میگن اون موقع دیگه خاستگار خوب برات نمیاد و ممکنه برا بچه دار شدن ب مشکل بخوری
نظرتون چیه
هر وقت خواستگار خوب واسه ت اومد ازدواج کن
چه ۲۰ سالگی
چه ۳۰ سالگی
چه ۴۰
چی بگم والا
از یه طرف خودت حق داری و امادگیشو نداری . از یه طرف هم خانوادت بی راه هم نمیگن .
الان خواستگارات و ردنکن راجبشون خوب فکرکن
هرجور خودت راحتی
منم تادوسال دیگه قصد ازدواج ندارم چون اصلا حوصله هیچ نری رو ندارم ولی خب از الان باید یکیو پیدا کنم برای آشنایی تا دوسال دیگه به ازدواج ختم بشه بخدا تنبلیم میشه خودمو بذارم تو جمع تا بتونم کسیو پیدا کنم
اگه مورد خوب پیش اومد ازدواج کن
پیش نیومد فقط به خاطر سن زیر بار ازدواج غلط نرو
ولی اینو راست میگن سن بالا یه کم سخت میشه برای حاملگی و بزرگ کردن بچه و ....
سعی کن به فکر ازدواج خوب تو همین سن باشی
ممکنه ۳۰ سالگی یه خاستگار بهترم بیاد ولی خب بسته به شرایطط داره
منم میگم ازدواج بالای ۳۰ . البته برای دختری که فعال و دنبال پیشرفت و.. است
هر چیزی به وقتش قشنگه
هرطور خودت دوست داری
هندل کردن که کاری نداره بری تو زندگی همه چی اوکی میشه
من بیشتر به این خاطر حوصله هیچ مردی رو ندارم چون کلا آدم ریلکس وتنبلیم حوصله آشپزی وبچه داری و ...ندارم
چون ازبچگی تو خونه دست به سیاه سفید نزدم کار بیرون هم فقط بخاطر حقوقش به سختی انجام میدادم وگرنه اصلا آدم کاری نیستم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
