چند سالی بود یه پسریو دورادور دوست داشتم اونم انگار تازگیا بهم علاقمند شده
من فقط ۱۷ سالمه هر کاری میکنم تلاش کنم فراموشش کنم بهش فکر نکنم نمیشه هرچی میرم تلاش کنم برای آیندم تا یه خانوم مستقل بشم اما وقتی اون پسره رو میبینم دوباره یجوری میشم انکار بدجور مهرش افتاده به دلم حتی به پسرای خوشگل تر و مهربونه تر و پولدار تر از اون هم اهمیت نمیدم نمیدونم چرا فکر این یارو هیچ جوره از سرم نمیره پسره هم از حسم به خودش اطلا داره
اما من چرا نمیتونممممم از فکرشو از سرم بندازم؟؟ کلی انگیزه دارم برای آیندم هر کاریو جایگزین میکنم سرگرم شم یادم بره نمیشهههه آخه چرااااا