فرض کنید قصد ازدواج دارید و یه نفر میاد خواستگاری یا جلسه معارفه پیش شما.
از همه نظر اوکی و معیارهاتون رو داره.
و شغلش هم شغل رسمی دولتی با حقوق ماهی ۴۰ میلیون تومن هست
اما وقتی بحث محل زندگی پیش میاد، میگه: «طبقه بالای خونه پدر و مادرم ۲۲۰ متره و مجزاست،
اما خانه درب تو حیاط هست و حیاط و درب ورودی خانه مشترک هست چون در تو حیاط هستش.
یعنی مثل آپارتمان کاملا مستقل نیست
و حداقل تا ۱۰ تا ۱۵ سال باید اونجا زندگی کنیم.»
تا طی ۱۰ یا ۱۵ سال پس انداز را جمع کنیم و با وام خونه بخریم و مرد هم بگه اصلا حاضر نمیشم بریم جایی را اجاره کنیم و مکان زندگی مان تا ۱۵ سال فقط طبقه بالای خانه پدر و مادرم هست نه جای دیگه.»»
یعنی مرد اخلاقی که داره در محل زندگی سختگیری میکنه
و حاضر نمیشه خانه مستقل اجاره کنه و میگه محل زندگی تا ۱۵ سال طبقه بالای خونه پدر و مادرم»»
حالا سوال اینه: شما قبول میکنید تو طبقه بالای خونه مادرشوهر زندگی کنید؟
چون بعضی خانم‌ها معتقدن زندگی تو یه آپارتمان ۸۰ متری مستقل بهتر از زندگی تو خونه ۲۰۰ متری ولی بالای خونه مادرشوهره.
یا اگه شما فرزند دختری داشته باشید قبول میکنید به مردی که محل زندگی اش خونه پدر و مادرش باشه دختر بدهید ؟
نظر شما چیه؟ تجربه یا دیدگاه خودتون رو به اشتراک بذارید.
از زندگی طبقه بالای خانه شوهر یا همسایگی اونها تجربه و خاطره دارید ؟
خوشحال میشم زیر این تاپیک نظر یا تجربیات خود را بنویسید.
