سلام مامان عزیز 💕
خیلی طبیعی هست که بچهها حتی بعد از چند سال جدا خوابیدن، دوباره نیاز به نزدیکی و آرامش والدین پیدا کنن. بهخصوص در سنین ۶–۷ سال که ممکنه دچار ترسهای شبانه، کابوس یا اضطرابهای مدرسه بشن. این موضوع به معنی پسرفت نیست، بلکه مرحلهای از رشد عاطفی محسوب میشه 🌸
🔹 چند راهکار عملی:
1️⃣ ثبات در روال خواب
هر شب یک روتین ثابت داشته باش: مسواک، دستشویی، قصه یا موسیقی ملایم، بغل کوتاه و بعد خواب. تکرار باعث احساس امنیت میشه.
2️⃣ چراغ خواب یا عروسک مخصوص
یک چراغ خواب ملایم یا عروسک/بالش مخصوصی براش انتخاب کن که حس کنه همراهشه و تنها نیست.
3️⃣ زمان گفتوگوی شبانه
۵ دقیقه قبل از خواب باهاش حرف بزن، بذار احساساتش رو بگه. همین تخلیه باعث آرامش میشه.
4️⃣ بازگشت تدریجی
اگر خیلی بیقراری میکنه، اول کنارش بمون تا خوابش ببره و کمکم فاصلهات رو بیشتر کن. (مثلاً اول روی تختش، بعد روی صندلی کنارش، بعد بیرون اتاق).
5️⃣ تقویت اعتمادبهنفس در روز
کارهایی که نشون میده "من بزرگ شدم" مثل مسئولیتهای کوچیک روزانه (چیدن میز، آب دادن به گلها) کمک میکنه شبها راحتتر تنها بخوابه.
📌 نگران نباش، بیشتر بچهها در همین سن با حمایت و ثبات والدین یاد میگیرن مستقل بخوابن.
🌟 در کانال یوتیوب DoctorKoodakShoma دکتر کودک شما ویدیوی علمی گذاشتم درباره مسایل بچه ها. پیشنهاد میکنم ببینی، و من و هم همراهی کنی ...ممنونم