ظاهر زندگی خودتونو با باطن زندگی بقیه مقایسه نکنید
قبول داریم که وضعیت مالی خانواده ها شانسیه، ظاهرمون شانسیه ،محل تولدمون شانسیه ،میزان ای کیو و هوشمون شانسیه ،حتی اخلاق خونواده هامونم شانسیه!
ولی نگاه کردن و دنبال زندگیای قشنگتر بقیه گشتن فقط باعث میشه حال دل خودمون گرفته بشه و حسرت بخوریم، چون تجربش کردم دارم میگم
رفیقی داشتم که توی 18 سالگی باباش یه پژوی سفید انداخت زیر پاش و 20 سالگی برای همیشه مهاجرت کرد به کره جنوبی ولی من 18 سالگی تازه شروع به درس خوندن دانشگاه کردم و تا وقتی شاغل بشم شاید 5 سالی هم طول بکشه! کووو تا پیشرفت و پولدار شدن و بقیه چیزاش
ولی با اینحال حسرت خوردن واقعا بده، چون همیشه آدمای بالاتر و بهتر از ما هستن، مطمئن باش برای خود رفیقتم آدمی هست که بتونه حسرتشو بخوره
در نهایت خودمون باید قدر داشته هامونو بدونیم و نگاه کنیم میبینیم کلی چیز هست که توی سالهای قبل آرزو میکردیم داشته باشیم ولی الان برامون عادی شدن