دوست عزیزم
من خودم رتبه ۲۳ کنکور بودم
تا الان که سی سالمه و دکترام تموم شده، جرات نکردم به یکی بگم تو کم کاری و رتبه نیاوردی!
چرا؟ چون ما در سیستم آموزشی چیزی به نام عدالت نداریم.
از ابتدای راه که کنکوره تا انتهای راه که رساله دکتری و فرصت مطالعاتی و تلاش برای جذب شدن به عنوان هیات علمیه.
برادر من پارسال رتبه ۱۵۰ کنکور شد
بله بسیار باهوشه
بسیار هم زحمت کشید
اما یک چیزی نزدیک به ۴۰۰ میلیون خرج کرد.
از هزینهی مدرسه بگیر تا کلاسهای خصوصی و هزینه مدرسه و…
توی مدرسهاش هم کلی دانش آموز بود که پولدار بودن اما رتبهشون پنج رقمی شد.
اما بحث اینه آزمونی که برای ورود به دانشگاه تعبیه شده عنصر پول نباید توش دخیل باشه!
میدونم اینجا مدینه فاضله نیست و این حرف دور از واقعیته.
اما منی که دارم توی دانشگاه درس میدم میبینم هر سال که میگذره از تعداد دانشجوهای روستایی کمتر میشه و دانشجوهای مقیم شهر بیشتر!
این یعنی چی؟
یعنی حذف دانشآموزهای ضعیف از کنکور!