هیچ تفریح و جوونی ای ندارم
هیچ کس برام اکیپ پایه نمیشه که بریم مهمونی و مسافرت دوستانه
حوصله اخلاقای بابامم ندارم اصلا مواظب رفتارش نیست خیلیم خودخواهه شعورش کمه اعصابمو تو سفرا به هم میریزه سختگیری و استرسشم زیاده واسه همین من با اینکه اخلاقم بد نیست رفیق صمیمی و پایه ندارم
میخوام زندگیمو عوض کنم
چرا الان نباید با دوستام شمال باشم و با شوخی ها و اخلاق های همسنام سر کنم؟؟
مشکل مالی هم ندارم میتونم دنگ سفرمو بدم
اصلا از کجا دوست پیدا کنم اه
تک فرزندم هستم
متن با عنوان در تضاد بود
من تاحالا با دوستام تا سر خیابونم نرفتم اصلا احساس کم بود ندارم 😐🫤
خودم کافه میرم رستوران میرم
چرخ میزنم تو شهر
پولدارم نیستم!
دوست یهویی پیدا کردن خوب نیس
جوونی کردن اینا نیست
وا یعمی مدرسه نفرتی که دوستی نداری ؟ خب معلومه خانواده ی منم نمی زاشتن برم درو دور بارفیقام الانکع ازدواج کردم دارم میرم
والا کی جوونی کرده؟ همه نکردن
جواب عنوان ...هیچ وقت نتونستم‌کنار بیام همیشه ته دلم موند
بیا باهم بریم مشهد😎🤙🏼هم فاله هم تماشا،هم میریم زیارت هم میریم دور دور
جوونی...
به نظرم منظورت خوش گذرانی و تلف کردن وقته...
وگرنه آدم تو جوونی باید بکاره تا در میان سالی برداشت کنه...
حالا هرکس یه جور...
یکی می‌ره سراغ علم و دانش و مطالعه یکی کسی و کار یکی ازدواج و بچه دار شدن یکی هنر یکی هم ترکیبی از همه شون...
