بچهای منم اصلا درک نمیکنن همیشه دست میزارن روگرونترینش پسرم امسال میره هشتم دخترم هم دانشجو هست کوچک نیستن که بگم ازگرونی نمیفهمنن
نه اصلادخترمن کلاس اول بودپارسال طفلی هرچی خودم براش میخریدم ذوق میکردفقط طرحاشوخودش انتخاب میکردباسلیقه خودش ازالان بچه روپرتوقع بارنیارمدرسه هم جای چیزای گرون نیس چون یاگم میشن یازودخراب
خیلی جالب بود نظرات که خوندم کلا دو دسته بودن
اول میگن هرچی میخواد بخر،نزار حسرت بکشه،نزار براش آرزو بشه و دست دوستاش ببینه و دلش بخواد
دومیا میگن،حد و مرز بزار لازم نیس هرچی بچه خواست فراهم کنی لوس میشه و ...
خب بخوای نگاه کنی جفت نظرات درسته و واقعا تو این دوره که بچه تو مدرسه شاید ده برابر بهتر از خودشو میبینه و دلش میخواد خب آدم دلش نمیاد برا بچه اش نخره...
حالا راهکار واقعی چیه؟؟؟به نظرم بهتره قبل رفتن به مغازه براش توضیح بدیم که مثلا یکی دوتا چیز فانتزی کافیه و مابقی وسایل باید کاربردی باشه ..نمیدونم اگه کسی راهکار درستی داره خوشحال میشم بهم بگه
عزیزم فانتزی اکثر مدرسه ها ممنوع است.
بعد هم خود اداره فروشگاه های قیمت مناسب داره
نهایتا میشه بچه ها را برد اینجور فروشگاه ها و تعاونی ها و از اونجا براشون خرید کرد.
ولی جنس خوب گرونتره چیزهای بنجل هم ارزونتره
پاک کنی که دفتر را سیاه کنه
جا مدادی که زود پاره بشه
ذهن فقیر؟قرارنیس هرکسی مخلاف عقیده و شیوه تربیت و مدیریت زندگی شما هس محکوم بشه ب ذهن فقیر..
خیییلی زیاد و ب وفور دیدم خانواده هایی ک از نظرسواد و تحصیلات و صدالبته مالی کسی ب گرد پاشون نمیرسه ولی حدو مرز دارن برای خرید و خرج کردنشون.کلا مدیریت دارن
مشکل از اقتصاده کشوره نه بچه شما
