راستشو بگید بچه مدرسه ای های شمام خیلی بیفکرن همه چی بهترینشو میخوان

وا فقط بخاطر اینکه بچه شون لوسه طردشون کنیم🙄

نمیشه که

بچه هایی که از همه نظر توسط خانواده تامین میشن

در مقابل نداری بیشتر شکننده هستن و در بزرگسالی سعی میکنن به هر روشی خواسته هاشونو تامین کنن، زیر بار انواع وام و... میرن.

درسته بچه نباید عقده ای باشه و در حد معمول تامین بشه ولی نه باید افراط و نه تفریط کرد. بچه باید قناعت هم یاد بگیره.

زیر بار حرف بچه رفتن و اونو ولخرج بار آوردن ذات ثروتمند نمیسازه، دنیا همیشه باب میل انسان نیست منطقی باشیم.

من دوتا بچه دارم یکی ۸ ساله پسره،،،، یکی هم ۱۵ ساله که دختره،،، بچه های خوبی هستن ازشون راضیم ،،،پرتوقع نیستن 

نه دختر من فقط یه دفتر طرح السا آنا خرید100تومن

بقیه رو قیمت پایین برداشت

هشت سالشه

برای بچه هاتون یه سقف قیمت تعیین کنید.

به بچه هاتون نه گفتن رو آموزش بدین.

تربیتشون کنید.کاری کنید که برای چیزی که می‌خوان تلاش کنن.نه اینکه راحت و با گریه و یا قهر هرچیزیو بدست بیارن.

بچه هاتون تو همین سن که قرار نیست بمونن.قراره برن تو جامعه.دوست پیدا کنن.برن سرکار یا دانشگاه یا ازدواج کنن.

اگر از همین بچگی هرچی که خواستن بدون تلاش بهش برسن و مراعات کردن و خیلی چیزارو یاد نگیرن‌پس فردا نه فقط خودش شماها هم به مشکل می‌خورید.

برید قیمت در بیارین برای هرچیزی و بگین مثلا تا سه میلیون یا چهار میلیون فقط میتونی چیزی بخری.

پس ببین کدوم رو بیشتر دوست داری و یا نیاز بیشتری داری جنس بهتر بخر و کدوم رو جنس معمولی و قیمت مناسب هم بخری مشکلی نیست.اگر بیشتر از.چهار میلیون شد(مثلا) مجبوری از وسایل سال قبلت استفاده کنی.

تربیت از همینجاها شروع میشه.نترسین بچتون دچار کمبود نمیشه.پس فردا که عقلش کامل شد رفت تو جامعه یا یه چیزی خواست تلاش کرد و بهش رسید ازتون به خاطر آموزش مناسب تشکر هم می‌کنه.

در ضمن اینکه بچه ها میبینن.از خودت کامل نزن به خاطر بچه.ارزش و جایگاه خودتو به عنوان یه مادرحفظ کن.قرار نیست یک مادر تمام‌وجودشو خرج بچه و یا حتی شوهر کنه.داری اشتباه پیش میری.شماهم سنت بالاتر رفت متوجه میشی که چه اشتباهی در حق خودت کردی.

خانما آنقدر چیزای فانتزی به بچه هاتون ندید ببرن مدرسه بکنن تو چشم بچه ها

با این کار فقط چشم و هم چشمی یادشون میدین

بخدا بچه یتیم و فقیر دارم میبینم تو شاگردام که حتی پول ایاب ذهاب هم ندارن .دانش آموز هست خودمون باید براشون تغذیه ببریم یه دفتر ساده هم ندارن .خودمون باید بهشون دفتر بریم.

اونوقته عده از بچه ها کیفاشون شبیه مغازه لوازم تحریر

. ۶ رنگ هایلایت ۶ رنگ خودکار هزار جور وسیله فانتزی اصلا نمیفهمن برا چی اومدن مدرسه

من دهه هفتادیم چن سال پیش دانشگاه دولتی درس میخوندم

خوابگاهی بودم باور میکنید نمیتونستم کتاب و جزوه بخرم درس بخونم

وضع مالیمون بشددت پایین بود فقط در حد پول غذا و...میتونستم خرج کنم

مجبور بودم درسو خوب گوش کنم،ویس میگرفتم و خودم جزوه می‌نوشتم سر کلاس که مجبور نباشم کتاب و...بخرم

شب امتحان کتابای دوستامو میگرفتم میخوندم

جالبه نمره هام بالاتر از اونا بود

تقریباً به هیچ خواسته‌ایش نه نمیگم 

مخصوصا لوازم مدرسه

چون دلم میخواد با شوق بره مدرسه

بابای منم همیشه بهترین لوازم مدرسه رو برای ما میخرید ‌و هر سه‌تامون خیلی شوق درس و مدرسه داشتیم

هنوزم عاشق دفترهای فانتزی‌ام😅

برای بچه باید چیزای ساده و با کیفیت بالا بخرید حتی اگر گرون باشه به کیفیت نگاه کنین 

من مامانم یه کیف می‌گرفت دوسال می‌بردم گاها چهار سال آخ نمی‌گفت کمرم اذیت نمیشد مداد استاندارد می‌گرفت ولی هیچ چیزم فانتزی نبود اگر خراب میکردم جدید شو می‌خرید همیشه می‌گفت اون زمان هرچیزی که قابل استفاده و خوبه می‌خریم اگر خراب شد جاش یدونه دیگه ما باید از هرچیزی که داریم خوب استفاده کنیم.  منم این تو ذهنم مونده از هرچیزی عالی شو میگیرم ولی استفاده مو میکنم بهش بفهمون اینو

من خودم مجردم ولی یادمه سال نودونه با یکی از فامیلامون رفتیم خرید  یک جامدادی بود ساده وقشنگ قیمتش پنجاه هزارتومن بود بعد هنوز دختر فامیلمون داره ازش استفاده میکنه پارچه ایی هست راحت میشوره طرحش مثل کیف پول بود،تراول ماگ واسش خریدن شش سال استفاده کرد ،سال دوم ابتدایی یک کیف واسش خریدن لامپ کوچولوداشت تا کلاس پنجم ازش استفاده کردکلاس ششم از کرمان واسش کیف خریدن ،مانتو ،کفشش هم همیشه نو نگه میداره که به بقیه بچه های فامیل میدن ، با اینکه قیمت وسایلش تقریباً گرون بوده ولی تا آخر ازشون استفاده کرده اگه کوتاه شدن داده به بقیه ،به نظرم درست استفاده کردن هم مهمه من با این سنم خیلی شلخته تر از بچه های الان فامیلمون هستم 

الانم همینه اوضاع

بچه هایی که خیلی وسیله میارن اصلا تمرکز ندارن به معلم

آره تو پست پایینتون منم توضیح دادم با مثال دختر داییم 

الانم همینه اوضاع

بچه هایی که خیلی وسیله میارن اصلا تمرکز ندارن به معلم

متفاوته،من تو نداری بزرگ شده،با همه چیز میسازم،چون تو سختی بزرگ شدم،ولی برعکس من دختر و پسر خالم،عین تازه ب دوران رسیده هان،هرچی مد بشه سریع میگیرن،ن کارایی شو بلدن ن ب کارشون میاد

داری پرنسس بار میاریش