🤍
این جملات رو جوری نوشتم که هم محترمانه باشن، هم حفظ عزتت، هم باعث نشه هر دفعه مجبورت کنن عذرخواهی سنگین کنی:
---
برای مادرشوهرت (وقتی احساس کردی دلخور شده یا توقع عذرخواهی هست):
«اگر حرفم باعث ناراحتی شد، قصد بیاحترامی نداشتم.»
«من همیشه برات احترام قائلم، شاید درست منظورمو نرسوندم.»
«ناراحتت نمیخواستم بکنم، ببخشید اگر اینطور برداشت شد.»
(اینا همشون خنثی هستن، یعنی نه تقصیر رو کامل گردن میگیری، نه جنگ راه میندازی.)
---
برای همسرت (وقتی میخواد وادارت کنه عذرخواهی کنی):
«من توی رابطهمون آرامش میخوام، نمیخوام بحث کش پیدا کنه. یه جملهی محترمانه میگم و تمومش میکنم.»
«عذرخواهی کردن برای من معنیش این نیست که مقصرم، معنیش اینه که آرامش برام مهمه.»
«من به خاطر تو احترام میذارم، ولی دوست دارم تو هم بفهمی که این اجبار برام سنگینه.»
---
برای خودت (وقتی دلت میگیره):
به خودت یادآوری کن:
«این یه تکنیکه برای حفظ آرامشه، نه اعتراف به تقصیر.»
«من ارزشمندم، حتی اگه کسی درکش نکنه.»
«عذرخواهی کوتاه من، نشونه بلوغه نه ضعف.»
---