من قصد ندارم بگم‌ما خانواده بی عیب و نقصی هستیم.هممون عیب های کوچیک و بزرگ داریم.ولی خداییش خیلی کم توقع بودیم و اصلا اهل به رو آوردن کم کاری دیگران نبودیم و نیستیم.خلاصه اینکه مادرم بهمون یاد داده بود بی احترامی های کوچیک رو ندید بگیریم گنده اش نکنیم حرف درنیاریم گذشت کنیم.
القصه یه عروس گیرمون اومد دقیقاااااا برعکس
اصلا ما نفهمیدیم چجوری باید رفتار کنیم باهاش.هر کاری میکردیم یه حرفی در میاورد
فقط یه مثال بزنم که ببینید همچین آدمی چجوری میتونه بره رو مخ همه و بعد یه جوری وانمود کنه که من بی تقصیرم!!
