وای
من پارتنرمم سربازه یهو از صبح میرف دیگ پیداش نمیشد تا شب
میمردممم از نگرانی
کارم فقط شده بود گریه
وای وای خیلی سخت بود خیلییی😭
برای من وحشتناک جنگ اعصاب بود
ایران نیستم و دوازده روز نه خواب داشتم نه خوراک
اینجا به همه اخبار دسترسی داشتیم. می خوندیم دقیق کجا رو زدن. کدوم شهر خورد و از ترس خانواده هامون یه لحظه راحت نداشتیم
بعدشم که اینترنت داخل قطع شد اون بی خبری مطلق پر استرس ترین روزهای زندگیم بود
به نظر من به این نمی گن هیجان. هیجان بار مثبت داره
این تنش و استرس بود فقط
من صدا انفجار می‌شنیدم کل بدنم لرزه می‌گرفت خیس عرق می‌شدم هیچ وقت تو عمرم چنین حالتی رو تجربه نکرده بودم
پسش ما پدافند اصلی روی ی تنگه تو کوه نزدیکمون بود صبح که میشو وطن فروشا اندازه ی ماشین سایپا از کوه بالا میرفتن میگفتن باید پدافندو نابود کنیم دور تا دور کوه رو سربازا حصار کشی کردن و دور تا دورش سربازا مواظب پدافند بودن اصن اوضاع خیط بود
اندازه ی ماشین سایپا فقط پیرمردا ریخته بودم بیرون با مهمات از کوه و صخره میرفتن بالا که پدافند بزنن خداروشکر همشون زندانی شدن
