سلامدوستان باتوجه به خوندن تجربیات شما اومدم تجربه تلخ خودمو براتون بگم شاید کمک حالتون شد،هفته ۱۷ انومالی رفتم و طول سرویکس ۳۴ بود دکتر بی سوادم هیچی بهم نگفت دریغ از یه کلمه مراقبت که ممکنه کمتر شه طول سرویکس،منم هفته ۱۸ رو کلی گشتم واسه خودم پیاده روی داشتم با ماشین کلی اینور اونور میرفتیم حتی هندونه از زمین برمیداشتم خلاصه اینکه چون هیچ اطلاعاتی درین مورد نداشتم و بارداری اولم عالی بود رعایت نمیکردم،تا اینکه اخرای هفته ۱۸ ترشحات غلیظی اومد ازم اولش فکر کردم طبیعیه اما رفته رفته رنگش زرد شد و یه روز صبح بیدار شدم دیدم ترشحات ابکی بهمراه خونابه دارم،کلی ترسیدم سریع خودمو رسوندم بیمارستان،اونجا ماما منو معاینه کرد و گفت احساس میکنم دستم به کیسه اب خورد،بعدش یه متخصص زنان اومد ایشونم باز کردن و نگاه کردن گفتن داری سقط میکنی کیسه از دهانه زده بیرون باید بستری بشی چون عفونت گرفتی،دنیا رو سرم خراب شد زار زار گریه میکردم یه شب همونجا بستری شدم همه اشون میومدن میپرسیدن درد نداری خونریزی نداری،،؟؟؟ فرداش یه دکتری اومد گفت شما چرا سرکلاژ نمیکنی گفتم اخه کیسه اب وارد واژن شده گفت حالا شما برو فلان بیمارستان و فلان دکتر ببینه شایدتونست کاری کنه روزنه امیدم شد گفتم نکنه ۱ درصد کاری بتونن برام بکنن،رفتم بهترین بیمارستان زنان زایمان شهرمون،اونجا دکتری معرفی کردن که کارش سرکلاژ بود ایشون سونو واژینال کرد و گفت کیسه تو واژنه یه عمل پر ریسکیه و نتیجه موفقیت امیزش ۵ الی ۱۰ درصده،قبول کردم و با هزار استرس رفتم اتاق عمل،خدا برام معجزه کرد و دکتر پنجه طلا تونست سرکلاژم کنه،۳ شب بستری بودم چون کلی عفونت گرفته بودم بخاطر باز شدن دهانه رحم،تا دلتون بخواد انتی بیوتیک دادن بهم،الان که اینو مینویسم وارد ۲۱ هفته شدم و استراحت مطلق.طول سرویکس بعد از سرکلاژ شده ۱۴ میلی ولی نمیدونم واقعا میتونم تا اخر برسونم؟؟؟سخت ترین و پر استرس ترین روزای زندگیمو میگذرونم نمیخوام دخترمواز دست بدم براش کلی لباس خریدم کلی ذوقاومدنشو دارم برام دعا کنید حداقل تا هفته ۳۴/۳۵ پیش برم.....