با سی سال سن و کلی تجربه از بچگی تا الان هیچ دوست صمییمی نزدیک نداشتم
دوست زیاد داشتم اما موندگار و با معرفت نبودن
من خلا یک ادم نزدیک و صمیمی تو زندگیم دارم خلا محبت صمیمت اینا هیچوقت از فامیل خانواده هم دریافت نکردم
از لحاظ اجتماعی مادی بب لطف خدا راضیم اما خلا و کمبود ادم نزدیک صمیمی بدجور دارم یکی ک هرروز حرف بزنیم یکی ک راز دلم بگم بدجور این خلا داره نابودم میکنه
از یسال قبل با ی دختری دوستم مهربون بود دوسم داشت دوسش داشتم بهم خواهر میگفتیم اما چهارماهه رل زده حتی این مدت یبارم نکف بریم بیرون همیشخ من پیشقدم شدم بعد ایام امتحانم میگف بعد امتحانت ازادی میریم میگردیم کلی پلن ریخت منم خوشحال بودم از وحودش
حالا یماهه امتحانم تمام اصن نیستش دوبارم بش گفتم من تعطیلاتم دارهدتمام میسه گف اره حتما میریم میگردیم اما همش حرف
الان داشتم ب خودم میگفتم ای بدبخت اینقد ک رو این حساب کردی شاید اون تو دوست نزدیک صمیمی نمیبینه
و دلم بدجورشکسته
این بی کسی من تا اخر عمرم باهام میمونه 😭😭😭😭😭🥲
الانم از این دختره متنفر شدم چی بش بگم این ناراحتیو چجور بگم بش؟ یا بزارم هروقت اومد گف بریم فلانحا اونموقع بنظرتون چی جوابش بدم ک بدونه ازش ناراحتم ؟؟
