ما یه آپارتمان صد متری رو به صورت پیش فروش خریدیم.. ولی هنوز تحویل ندادن.. عید تحویل میدن.. خورد خورد ریختیم پولش رو.. تا الان شده دو میلیارد.. تازه هفتصد تومن هم وام خودشون میدن و باید قسطشو بدیم موقع تحویل
جاریم برگشته میگه خونتون آپارتمانیه.. میگم آره.. میگه آپارتمان به چه درد میخوره.. نرید بشینیداااا... یا بدید اجاره با پولش بیاید خونه حیاط دار اجاره کنید یا بفروشیدش...
حالا خودش تو سی متر جا میشینه بدون حیاط.. قدیمی ساخت و برای خودشون هم نیست.. واسه پدرشوهره.. که درو دیوارش داره میریزه...
ما برای جور کردن پول این آپارتمان سه چهار ساله خون دل خوردیم... شوهرم نصف موهاش سفید شدید تو جوونی...
حرفم با آدمایی مثل جاریم هست... که لطفا با همچین حرف ها و نظر هایی دل مردم رو نشکونید... نظراتتون رو نگه دارید برای خودتون.. و برای زندگی خودتون اعمال کنید.. گاهی سکوت کتید و حرف نزنید بهتره.. یه مبارک باد خشک و خالی بگید و تمام... چیکار به زندگی مردم دارید.. هر کس خودش میدونه شرایط زندگیش چیه و چطور باید زندگی کنه..
مطمعین باشید هر کس چهار پنج میلیارد جیرینگی پول نقد داشته باشه خودش میدونه باید بره خونه ویلایی بخره و عشق و حالشو ببره... حتما نداره که نمیره بخره دیگه
