من ۳۶سالمه،مجردم،معلمم،فوق لیسانس روانشناسی
خیلی ساکت و کم حرفم،از بچگی همین بودم و تو ارتباطات هم خیلی ضعیفم،افسردگی و وسواسم دارم
یه خانواده دعوایی و بی عاطفه دارم
پدرم که تنها کسی بود که دوستم داشت و حامیم بود رو ۴سال قبل از دست دادم
۶سال قبل هم یه خواستگار عالی داشتم که به خاطر حماقت خودم و خانوادم از دستش دادم،اون الان ازدواج کرده و بچه داره،منم همش حسرت میخورم که چرا اینطور شد
حالا بنظرتون من آدم بدبختی هستم یا نه؟
نه از خیلیا خیلی خوشبخت‌ترین
چرا تو جامعه ما همچی و خوشبختی به ازدواج گره خورده؟
اگر فکر میکنید آدم بدبختی هستین ای تاپیک رو سر بزنین
https://www.ninisite.com/discussion/topic/16791816/شوهرم-بهم-زگیل-تناسلی-داد-حالام-میگ-طلاق
از من که ۱۸ سالمه خوشبختری
بدبخت نیستی گلم
هنوز امید هست شغل و تحصیلات خیلیییی مهمه که داری
بقیه اش حل میشه
بدبخت نیستی، خیلی ها از ازدواج پشیمونن، برای همه خوشبختی نمیاره
اتفاقا خوب کاری کردی که اون زمان ازدواج نکردی، چون عقل الان ت با اون موقع خیلی فرق کرده والان آگاهانه تر انتخاب میکنی
