اتفاقا درسته من خودم بیشترین دلیلی که حس میکنم رابطم با خدا خیلی حس خوبی بهم میده همین درد و دل کردنام هست جدا از نماز خواندن.
مثلا نمازمو میخونم و قضا بشه گریم میگیره با ناراحت میشم و روی صحبت با خدا رو ندارم اما سعی میکنم و بهش میگ خدا دیدی نمازمو نخوندم تا قضا شد ؟ احساس میکنم اینجوری خدا هم بیشتر دوستم داره نمیدونم ولی .
من برای نماز خواندن هم از خدا کمک میگیرم ، میگم خدا کمکم کن همیشه هم میگم منو تو همین راه نگه دار همیشه ( چون میترسم و مطمین اگه خدا کمکم نکنه من دوباره وارد همون دنیای بی نمازی و صحبت نکردن با خدا میشم )
از طرفی هم احساس میکنم هرچی بدست اوردم به خاطر کمک خواستن هام چه بعد از نماز چه توی نماز های مستحب هست .
حسی که درد و دل کردن بهم میده با حسی که بعد از چند وقت نماز استغفار خوندن بهم میده متفاوته ، هردو شیرینه اما حس سبکی و آرامش خیلی زیادی تو دوران خوندن نماز استغفار سراغم میاد