واقعا زندگی ندارم
همش تو خونه تحت نظرشون
فقط خوردن مونده برام تفریح هیچییی
متنفرم ازشون
سگ جونن دارم مریض میشم چند سال دیگه میشم سی سال مرگ برسه به اینا زندگی مو گرفتن
مشکل چیه عزیزم؟
اخ واقعا سخته
خوش ب حالشون من ک تا خود صبح بیدارم کاش منم بخوابم
سر کار برو
سرکار نمیری؟بیرون خودتو مشغول کن کمتر خونه باشی
حالا من میخوام بخوابم اینا تا ساعت دو بیدارن برق روشن.صدای تلوزیون زیاد
صدای اینستای بابام که من میگم گوش خودش درد نمیگیره تازه میگم کم کن میگه ی بار دارم فیلم میبینما یا میگم برقو خواموش کن میگه دلم میگیره اوف
عموی منم عادت داره نه شب بخوابه و نماز صبح بیدار بشه بعد میخواد بگه شماها عجیب غریبین و دیر میخوابین دیر بیدار میشین
منم کار خودمو میکنم
محدود شدن
زندانی شدن
عقاید مسخره شون هر بار که میبینمشون شروع میشه
من دلم تفریح میخواد
کاش ماشین داشتم
هیچ جا نمیتونم برم همششششش تو خونه
به خاطر اخلاق گه اینا و تربیتی که دادن بهم همه بدن همه جیزن دوستی برام نمونده
نه پول دارم نه انرژی نه زندگی
افسرده شدم
جوونیم افتادم گوشه خونه
هرجا میرم کجا میری با کی میری
ای زهرمار فقط
ما هم نه می خوابیم 😅برقا رفتن منتظریم بیان بخوابیم
داشتم
اذیت شدم اومدم بیرون
به خاطر تربیت و محدودیت گه این خانواده فقط درس و مدرسه و دانشگاه هییییچ کهارتی ندارم
رشته دانشگاهمم خودشون انتخاب کردن چون سراسری نبود و ازاد بودم
گفتن پول نمیدیم یا این رشته یا بشین خونه
رفتم خوندم معدلم بالا
یه ازمون استخدامی چسب که بر نمیدارن هیچ جا به درد نمیخوره هسچ جا
نگین چی خوندی نمیتونم بگم
الان یه طوریم که نمیخوام پیشرفتمو ببینن
نمیخوام باهشون یک کلمه هم کلام شم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
