خانما من با خانواده شوهرم تو یه ساختمونم ، بعد کار شوهرمم جوریه که یه هفته میره سر کار یه چند روز میاد خونه دوباره میره و اکثرا نیست و من تنهام حالا هم که باردارم دانشگاه میرفتم که قراره از ابن ترم مرخصی بگیرم و حداقل تا دو سال نمیتونم برم بخاطر بچه و اینا ، باشگاه هم که مسلما الان نمیتونم برم بعد بچه هم دلم نمیاد نوزاد رو به کسی بسپزم برم باشگاه ، خانواده ام هم تو روستا ان و مامانم زیاد نمیتونه بیاد پیشم هم کاراش زیاده هم معذبه که با وجود مادرشوهرم زیاد بیاد خونه ما ، و هیچ دوستی هم ندارم تو زندگیم خیلی سخته کلا دوستی هم داشته باشم از بچگی اجازه نداشتم رفت و آمد کنم و همین شرایطمم باعث شده نتونم با کسی دوست بشم و برم و بیام ، شهر ما هم که زود سرد میشه و هوا ابری میشه تو پاییز و زمستون آدم دق میکنه تو خونه نه نور آفتابی هست نه هیچی مثلا امروز ابری شده کلی دلم گرفته با اینکه زیاد اهل بیرون رفتن نیستم ولی دوس دارم آفتاب به داخل خونه بتابه،
پیش خانواده ام هم زیاد میرم دعوامون میشه رانندگی هم بلد نیستم راحت و تند تند هرجا که خواستم برم حالا بعد بچه چیکار کنم که افسرده تر نشم با وجود افسردگی پس از زایمان، چه بسا که الان هم افسردگی بارداری دارم انگار که اصلا با بچه تو شکمم بعد ۶ ، ۷ ماه هنوز نتونستم ارتباط بگیرم
چیکار کنم ؟ البته خرج ها و تفریح های خیلی سنگین نگین که از پسش بر نیام ، یکم هم دلم نمیاد زیاد پول خرج کنم راستش چون شوهرم به سختی پول در میاره آدم دلش نمیاد