منم همینطور
البته منو مجبور نمیکنند خودم دوست دارم پیگیری کنم چون واقعا فرصتش رو ندارند
ببین شرایطت رو درک میکنم ولیکن سعی کن بیشتر همفکری کنی کم کم تقسیم کار کنید درسته که شرایط ما تک فرزندها با بقیه خانواده هایی که چند فرزندی هستند متفاوته ولیکن توی همون خانواده ها هستند مواردی که یکنفر فدای کسی دیگه میشه
نمیخوام بگم از زندگی و کارای شخصی خودت بزن و تمام وقت دراختیار خانواده باش ولی خانواده رو حتما توی الویت های زندگیت بزار و براشون در حد توانت تلاش کن نه بیشتر و نه کمتر تو مجبور به پذیرش مسئولیت بقیه نیستی ولی حس خوب همفکری ، همزیستی در کنار خانواده رو به خاطر خستگی حذف نکن به جاش برنامه ریزی کن باهم صحبت کنید تقسیم کار کنید به درخواست های هم گوش کنید و احترام بگذارید همین