سلام،
اول اینکه تو با محبت و به خاطر عشقت به شوهرت این قدم رو برداشتی، خیلی ارزشمند.
حد و مرزهای واضح داشته باش
از همون اول با شوهرت توافق کنین که چه چیزهایی خصوصی و غیرقابل تغییر هست. مثلاساعتهای استراحت، فضای شخصی شما و شوهر، نحوه پذیرایی و مسائل مالی. وقتی حد و مرزها مشخص باشن، کمتر سوءتفاهم پیش میاد. ولیی با زبون خوش و سیاست زنانه..
و رفتار محترمانه و صمیمانه، اما نه خیلی نزدیک
با مادرشوهر محترمانه و مهربون برخورد کن، ولی سعی کن از همون ابتدا مرزهایی مثل حفظ حریم شخصی رو رعایت کنی. نیازی نیست همه چی رو با هم درمیون بذاری یا زیاد خودتو کوچک کنی. احترام متقابل بهترین کلید.
با شوهرت حرف بزن و همپیمان شوهرت باش
خیلی مهم که شما و همسرت مثل یه تیم کنار هم باشین و تصمیمات مهم رو با هم بگیرین. وقتی یکدل باشین، هر مشکلی راحتتر حل میش.
و مهمتر از هرچی صبور باش و مثبت فکر کن و مثبت حرف بزن
زندگی با خانواده شوهر گاهی چالش داره و طبیعی، ولی صبر، گذشت و نگرش مثبت کمک میکن آرامش داشته باشی. تلاش کن مسائل کوچیک رو بزرگ نکنی. خیلی هم دنبالشون نگیری. حرف نیاری و ببری.
ببین تگه پیش شوهرت خوبی بگی خودتو بزرگ میکنی و محترم.. اون میفهمه خودش
دنبال کمک خدا باش
یادت باش این مسیر نه فقط برای رضایت شوهرت، بلکه برای رضایت خدا هم هست. وقتی کار رو برای خدا میکنی، خدا هم بهت کمک میکن و آرامشت رو زیاد میکن.
خدا پشت و پناهت باش.