یعنی من لایق نبودم ای کاش موقعی که دوست داشتم خدا اون دختر رو میاورد توی زندگیم پسرهستم

من یه پسر ۲۴ ساله ام ۲۱ سالگی تازه خدمتم تموم شدعاشق یه دختری شدم بدجور ولی چون پول نداشتم کار نداشتم هیچ وقت به دختره نگفتم تا دو سال درگیر بهتر کردن اوضاع بودم تا اینکه ازدواج کرد روز عروسیش دعوت بودیم و متوجه شدم پسر داییش هست و بهش حق دادم که هم این حق پسر داییشه هم پسر داییش حق این شاید اینا از بچگی همو دیدن و به دل هم نشستن . خلاصه پنج شیش ماهی گذشت و یه دختر دایی دارم یعنی دختر دختر داییم میشه از بچگی توی یه محله بودیم دیدم واقعا در یه حدیم و مادرش زیاد چراغ سبز نشون میداد چون قرار بود یه بخشی هم استخدام شم و یه شغل فنی پر درآمد یاد گرفتم ولی استخدامی منتفی شد بعد فهمیدم بخاطر استخدامی بود چراغ سیز نشونمیدادولی خب استاد ام دی اف شدم . خلا۱ه بهش علاقه مند شدم و یکسالی گذشت و اوضاعم رو بهتر کردم و مادرم رو فرستادم خواستگاری دختره خیلی بد رفتار کردن خودشون رو بالاتر میدونستن بخدا من آدم منطقی ام اونا از ما بالاتر نبودن چه دختره چه خونوادگی و یه سری حرفام زدن که ناراحت شدم نمیدونم چرا منی که با اینکه پشنهاد هایی بوده از طرف دخترا و بخدا قبول نکردم و گفتم بزار نجابت خودم رو حفظ کنم عوضش خدام هوامو داره چرا منی که با این نیت صاف همش رفتم جلو ونشده چرا باید واس من پیش بیاد خدایا حداقل اولی نشد و خودت میدونی که گفتم چون فامیل بودن بیشتر حق پسره بود بهش برسه تا من ولی حالا خودت دیدی مهر دختر فامیل به دلم نشست ولی نخواستی چرا اصلا اینجور پیش میره من دوست داشتم اگه قرار بود توی این دنیا کسی بیاد توی زندگیم توی روزایی که دلم خیلی پر بود بیاد و حداقل دردو دلم رو باش میگفتم آروم میشدم اونم میشد انگیزه ادامه زندگیم