بهوش که اومدن اصلا حال و حوصله درست حسابی نداره فردا مرخص میشه ازینکه نمیتونه راه بره خیلی اذیته فکرش درگیره دلش نمیخواد کسی کمکش کنه
چیکار کنم براش
دلم کبابه براش
اصلا دوست نداره کسی کمکش کنه انگار به غرورش بر میخوره نمیدونم چرا
مشکلش چی بود
جلوش جوری رفتار نکن که حس کنه داری ترحم میکنی و دل تو دلش بذار و یه جوری صمیمی رفتار کن که یکم پیش تو غرورش رو کنار بذاره و پیش خودش بگه جلو این که اشکالی نداره از خوده
خیلی عادی رفتار کن که انگار اصلا چیزی نشده یا عیبی نداره که برای همه ممکنه پیش بیاد
هربار رفتم بیمارستان گفته برپ خونه الان که بیاد خونه نمیدونم همش قراره دلش بخواد تنها باشه یا نه
بهش میگم درا و بیارم ببینی میگه نه نمیخواد میگم شب پیشت بمونم میگه نه برو خونه بچه پیش مادرش باید باشه بهانه میاره تا ازش دور باشم
براش غذا آوردم نخورد
عزیزم شاد باش و ترحم نکن چون ناراحت میشه باهاش مهربون باش ولی ندام نخواه تو روحیشو خوب کنی چون بیشتر ناراحتش میکنی امیدوار باش با فزیوتراپی انشاالله خوب میشه
عزیزم شوهرت حق داره انشاالله هرچه زودتر سرپا بشن
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
52 ثانیه پیش
52 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
