بحث و مشکلات خونه با مادرم

اون موقعی که تو خونه نیستیم و کارا با مامانته چی؟ 

تو هم ایراد میگیری؟

باید مستقل بشی من هزار بار اینجا میگم خیلیا مخالفن مگه ادم چقدر عمر میکنه که روح و روانش نابود بشه اگه شاغل نیستی کار پیدا کن درسته الان خیلی گرونیه ولی میتونی خوابگاه یا پانسیون اجاره کنی ببین تا یه سنی بچه ها میتونن خونه پدرو مادر بمونن بعدش نمیشه الان میگی خونوادم نمیزارن خب وقتی خونوادت ایتقدر بهت گیر میدن میخوای ادامه بدی که چی بشه یه دختر عصبی بار بیای؟ من یه بار رفتم روانشناس بهم گفت اگه این وضعیت رو ادامه بدی هیچ پیشرفتی نمیکنی باید بشینی:چشم قربان گوی این و اون باشی برو حرکت کن مستقل شو منم تصمیمم گرفتم من مجردم الان مستقل زندگی میکنم و ناراحتیم اینه چرا دیر این کارو کردم اعصاب و روانم تو خونه مادرم داغون شد ولی بازم شکر تونستم حرف مشاورم رو گوش بدم و خودمو نجات بدم بخدا من دیوانه دیوانه شده بودم از دست خونواده جرات نداشتم ولی این روانشناس چشممو باز کرد ببین ازدواج هم کنی هیچ فایده ای نداره همین اشو همین کاسه است برو حتما مستقل شو حداقل تو خونه خودت کسی بهت زور نمیگه 

منم نوجوون بودم یادمه یه سال تابستون باشگاه میرفتیم من مثلا روزای زوج میرفتم و خواهر و برادرم روزای فرد صبح تا ظهر مادرم میبردشون باشگاه مثلا، بعد کارای خونه اون روز با من بود خب نمیشه به همه کارا تو ۳ ساعت رسید که؛ مامانم میومد ایراد می‌گرفت که فلان کارو نکردی و این یکی کارت نصفه است و غذات چرا اینجوری شده و .... خلاصه عوضش اون روزی که من باشگاه میرفتم و برمیگشتم خودش از خودش با خنده ایراد می‌گرفت که منم فلان کارم مونده و منم نرسیدم کارا رو تموم کنم

مادرت خودش همه کارا رو وقتی تو نیستی کامل انجام میده؟ تو هم به شوخی و خنده ازش ایراد بگیر