من خیلی سردرگمم،همش حس می کنم خیلی تلاش کردم و به هیچی نرسیدم،حوصله هیچکس هم ندارم
یه عالمه درس خوندم تهش هیچی نشدم
شاغل نیستم
ازدواج نکردم
هرکی بهم میرسه یجوری بهم تیکه میندازه که هیچی نشدی منم رفت و آمدم رو صفر کردم با همه
من اصلا آدم حسودی نبودم ولی الآن خودم رو با عالم و آدم مقایسه میکنم و همش به خودم سرکوفت میزنم،همش فکر میکنم بقیه یجوری شانس آوردن حتی وقتی تلاششون از من کمتر بود
مامانم خیلی نگرانمه میگه با این فکرا مریض میشی
خانوادم خیلی دوسم دارن و همه جوره هوام رو دارن،حتی جونشونم میدن برام ولی حالم خوب نیست
چندبار تراپی رفتم بازم فایده نداشته،عزت نفس ندارم متاسفانه
دوست دارم کار کنم،پول دار بشم،خوش سروزبون و اجتماعی بشم،ازدواج خیلی خوب بکنم،کلا زندگیم از این راکدی در بیاد و خوب بشه
به نظرتون چیکار کنم
اگه تجربه داروی ضدافسردگی و اضطراب هم دارید بهم بگید لطفا
