ما دو ماه دیگه میریم سر خونه زندگیمون بعد همسرم بهم میگه مادرمو با خودمون میبریم خونه خودمون یه اتاق بش میدیم من روم نمیشه بش بگم دوست ندارم مادرت بیاد
مادرش سرطانییه نیاز به مراقبت داره بعد من میخوام راحت باشم میخوام لباسی که دوست دارمو بپوشم میخوام هرطور دلم بخواد تو خونه رفتار کنم
چیکار کنم چی بش بگم ...
از الان موضعت رو مشخص کن سکوتت ینی موافقت با این درخواست
خونه مادرشوهرت نزدیک شما نیست؟
آره بگو
جنگ اول به از صلح آخر
بگو دو تا خونه بگیریم توی یه ساختمون
چ سخت
روت نمیشه؟
خب چرخشی بمونه چی؟
خواهر برادر نداره؟
خواهر برادر پدر نداره؟ تو همون خونه خودش پرستار بگیره خودشم مدام بهش سر بزنه
ایشون اگه بیان شوهرتون توقع دارن کلفتیشو کنی صبح تا شب سخته واقعا خیلی تن میخواد
البته اگر تنهاس سرطانش پیشرفت میکنه چون روحیش تضعیف میشه
پدر شوهر نداری؟
شوهرت بچه اخره؟
بگو خونه دو طبقه پس بگیر
خودت نگو...
به پدرت بگو قبول نکنه و بگه دخترم اذیت میشه
خانوادتو بنداز جلو سیاست داشته باش
اینو باید همون جلسه خواستگاری میگفت ن الان ببین میتونی قبول کن وگرنه باید فکر اساسی کنی
خیلی خوبه که آدم به یه انسان بیمار کمک کنه
ولی خدایی اصلا درست نیست که تازه عروس از همون روز اول زندگی مشترکش بشه پرستار
باهاش صحبت کن و بگو من نمیتونم از مادرت مراقبت کنم
اگه سرطانش بدخیمه که خیلی مهمونت نیست. مادربزرگ من یکماه یعد فوت شد.
بنظرم کمک بهش باعث میشه خدا خیر و برکت به زندگیت بده
خونه نداره؟پدرشوهر چی؟بمونن خونه حودشون و شما و بقیه خواهر برادرا نوبتی بمونین پیششون.مثلا هر کدوم یه هفته
