خانما ی توصیه خواهرانه بکنم

خب تو همین الانم درگیر پیشرفت خودت هستی. همه ما کنکور را پشت سر گذاشتیم. طبیعیه یک سال به خودت سخت میگیری، ولی بعد قبول بیشتر وقت میذاری برا خودت. 

به خدا خواهر من هرچی دقت میکنم تو دوست و فامیل، اون دخترایی که کمتر درگیر شوهر و خونه زندگی ان، و بیشتر دغدغه شون خودشونن، دنبال ارامش خودشون هستن. همونا شوهراشون بیشتر پایبند خونه زندگی ان. و بهتر میخوانشون. چون اصولا مرد اولین چیزی که از زندگی میخواد ی زن شاد و ی خونه ارومه. بعدش خونه داری و ... . من وقتایی که میرم مثلا ی شب پیش شوهرم میمونم و از قضا روحیه ام خوبه و کنارم بش خوش میگذره، هی میگه بیا عروسی کنیم. ولی روحیه ام که خوب نباشه یا هی گیر بدم به رفتار و کاراش، انگار از عروسی کردن ترس برش میداره 

واقعااااا. من قبل عقد درونم انقدر شاد بود که وارد هر جمعی میشدم ناخوداگاه اون انرژی مثبت را به همه میدادم. اصلا شوهرم عاشق همینم شده بود. ولی این یک ساله عقد انقدر شوهرم شده مرکز جهانم که من همه چیز را رها کردم فقط ببینم این چیکار میکنه چی میگه چی فکر میکنه 

شدم ی دختر بی اعتماد به نفس خود کم بین ناراحت نق نقو 

برا منم خیلی سخته. من تازه به خاطر وسواس فکری ۶ ماه دارو خوردم. دیگه بدنم عادت کرده بود و روم اثری نداشت و به خمین خاطر قطع کردم. الان از درون کاملا متلاشی ام. ولی به خودم میگم خب تهش چی؟ یعنی انقدر باید ضعیف باشی که ی نفر دیگه بتونه حال خوب یا بد تو را تعیین کنه. گور پدرش کرده. هر غلطی میخواد بکنه . و ی ماهی هست به هر طریقی دارم چنگ میزنم که یکم حال خودمو خوب کنم