امشب کلی دلم گرفته بودو گریه کردم

خودت برو اگه نزدیک خونتون هست من بچهامو میبرم هرازگاهی

وآسه من کلکسیون بدیه، نه پول خرج میکنه نه اخلاق و محبت داره نه اهل گردش و حتی مهمونیه فک کن مراسم ختم رو هم اکثرا نمیاد من با بقیه میرم

ماهم همانیم تامیگم بریم بیرون همش میگه کجا بچه ها هم همش میگن حوصلمون سرمایه جاهایی که ما میگیم الکی بهانه میاره اونجا خوب نیست امروز توخونه دوباره بحث بود

شوهر منم همینه تا سر کوچه نمیبره مارو 

وقتی هم که خونهس کلا خوابه 

خودم که هیچی بچه م پوسید تو خونه😭

امروز تا سه بعدازظهر خواب بود آخر آنقدر جیغ زدم تا بیدار شد گلی دعوا و کتک کاری کردیم بعدم پرتش کردم ببرون😑

ببین خواهر من بذار یک تجربه ای رو بهت بگم هم برای تو هم بقیه خانوما

شوهره منم اوایل همیشه تو قیافه بودم چیزی باب میلم نبود اخم میکردم بهم می‌گفت تورو کر بکشم کول بگیرم یکیه پس نمیکنم برات کاری 

خیلی دعواها و نزاع ها و جنگ ها داشتیم خدا بداند

تا اینکه دیگه الان یک مدته هرچیزی بشه فقط میخندم خوشحال و خندون و راضی 

کیف می‌کنه 

نیادم اصلا مهم نیست با مامانم برادرام دوستام بچه هام میریم شام پارک خودم با ماشین میبرم کلی هم کیف می‌کنیم 

پس اینو یادت باشه اخم بی اخم 

یکسری مردا نقطه ضعف شونه 

بهت حق میدم البته منم بودم لجم می‌گرفت ولی مستقل باش تکیه نکن به مرد

عزیزم بخدا مردا همشون یا اکثرشان همینن منم بیشتر خودم میرم اگه نباد یا غر بزنه

میفهمم عزیزم هممون درنهایت یک جورایی تنهاییم 

اینو باور کن من خودمم خیلی تنهام ولی خودمو وفق دادم آخه دوستام هم بپیچون شدن الویت فقط خودشونن میخوان با آدم بیان بیرون انگار اونا طلان تو حلبی پاره راست میگی والا

اما غصه نخور هممون مثله همین 

می‌دونم چی میگی بهت حق میدم ولی همه باور کن الان اینجورین من خودم همش به شوهرم میگفتم چیه یک دوست خانوادگی نداریم یکنفرو نداریم باهاشون بریم تا اینکه اومدم اینجا دیدم همه عینه مان الان یادم خوابید و آروم شدم 

منم همینطور تازه چقدرم باید حرف بشنوم یک تدفین یا مراسم ختم فامیل برم و بیام 

من همه رو خودم تنها میرم تازه جدیدا عروسی هم نمیاد همه رو غر میزنه فامیلتون اله بله حال بهم زنه منم تنها با بچه م میرم کلی هم میرقضم و کیف میکنم