بنظرتون نوزده سالگی برای به در آمد رسیدن دیره🥲❓️

اولین لطفی که در حق خودت بایدددد بکنی اینه که بری پیش یه مشاور کاربلد و این کمالگرایی رو تا میتونی کمرنگش کنی وگرنه هر کاری بکنی و به هر جا برسی تا آخر عمرت بازم اون حس خوشبختی و آرامش رو نداری . چون خودم تجربه کردم بهت میگم . اون که درست بشه اصلا دنیا عوض میشه برات 

مگه رباتیم؟ یکی خانوادش ورشکسته میشن یکی افسردگی میگیره یکی وارد رابطه اشتباه میشه یکی مسیر اشتباهی میره باید دوباره از اول شروع کنه یکی عزیز از دست میده یکی بیماری میگیره یا هر اتفاقی که آدم از زندگی عقب بیفته شما که عقب نیفتادی خوبه هم که به فکرشی ولی کمالگرایی اینجوریه که فقط یه بار اگه به ایده آله نرسی یهو دیدی نشستی و دست کشیدی و داری غصه اون نشدنه رو میخوری سخت نگیر زندگیو 

من سه سال کنکور دادم تهش رفتم پیام نور تجربی خوندم ولی کنکور ادبیات و زبان دادم منم اول خیلی حرص خوردم چرا اشتباه کردم ولی اون زمان خب این از نظرم بهترین تصمیم بوده که پشت بمونم الان که گذشته دیگه اصلن اذیتم نمیکنه با اینکه هم دیر دانشگاه رفتم هم اینکه واحدامم درست پاس نکردم مسابقه که نیست هدف اینه من خوشحال باشم هر چقدر من عقبم عقب تر از منم هست مهم اینه فعال باشی 

نه بد نیست ، کمالگرایی بده . 

آدم کمالگرا فقط با نتیجه عالی راضی میشه ، کوچکترین ضعف و اشتباهی عصبیش میکنه ، دائم حس میکنه عقبه ، نرسیده . خیلی از چیزا رو حتی ممکنه جرئت نکنه تجربه کنه چون میدونه ممکنه عالی نباشه داخلشون . اینا باعث میشه دائم فشار روانی روش باشه و آرامش نداشته باشه 

وگرنه شما نهایت تلاشت رو توی هر زمینه ای که دوست داری بکن ان شاالله به نتیجه هم میرسی ولی پدر خودت رو درنیار که وای چرا اونی که خواستم نشد ، چرا کمتر شد ، چرا مثل فلانی نشد . 

آدم باید عقلش رو به کار بگیره و تلاشش رو هم بکنه ، باقیش دست خداس .

 د دیررررر نیست حالتون خوبه !!!!

کی این بایددددد رو توی ذهنت گذاشته ؟ 😐😐😐

مثلا ۱۷ سالگی یا ۱۹ سالگی چه فرقی با ۱۸ سالگی داره ؟ خودت رو درگیر این چارچوبای ذهنی بیخود نکن . شما ان شاالله میخوای ۷۰،۸۰ سال عمر کنی . خیلییی مسیر طولانی جلوی روت داری . اگه بخوای برای این چیزای الکی خودت رو اذیت کنی که نمیشه 

بسیار آرمان گرایی حتما یک مشاوره برو