یه فردی هست اختلاف سنی زیاد نیست مناسبه کارمنده با حقوق ۲۵ تومن باهاش آشنا نشدم اخلاقیاتش رو نمیدونم هنوز تصمیم نگرفتم آشنا بشم یا نه خانواده‌اش رو میشناسم آروم و بی‌حاشیه به نظر میان ولی خودم حس میکنم زوده من همش ۱۹ سالمه حس میکنم هنوز باید مجردی کنم هنوز زندگی شخصی خودمو سر و سامون بدم جایگاه خودمو پیدا کنم بعد میتونم با آدم‌های مناسبی آشنا بشم حس میکنم اینجوری زوده اونقدر که باید مجردی نکردم بی‌هیجانه اون ماجراجویی‌هایی که باید بگذرونم مسیری که باید بگذرونم تا خودمو بهتر بشناسم تا اصلا ببینم چه آدمی رو مناسب میدونم رو نگذروندم حس میکنم اگه الان ازدواج کنم بعدا پشیمون میشم که چرا به خودم فرصت ندادم که شاید درجای مناسب‌تر و شرایط مناسب‌تر و آدم مناسب‌تر آشنا میشدم
نظر شما چیه؟
