یه واقعیت بهتون بگم بچه ی خوب پدر و مادر پرتوقع میکنه پدر و مادر خوب هم بچه رو پر توقع میکن
با دو تا چشای خودم میبینم ک هر چقدر خوب باشی حتی همون مادر ک میگن بهشت زیر پاشه سوارت میشه چن ساله پدرم فوت کرده داداشم از سن کمش خونواده رو همه جوره ساپورت کرده چن جا کار میکنه از چن جا درآمد داره ینی بگم فکر طلای مامانم لباس مامانم تفریحش گوشیش دکوراسیون خونه سفر این بچه انقد فهم و شعور داره ک همه چی مامانم باید بهترین باشه ولی دارم میبینم مامانم خودشو مسخره کرده مناسبت فلان همسایه نمونده ک شرکت نکرده باشه ینی فقط پوله ک خرج مردم میشه یبار نمیگه این پول از کجا میاد همسایه نزدیک نه عا واسه یه محله ک فقط بهم سلام می‌دادیم شاید از همه بیشتر از همه عالی تر جلو میره انگار حقوقاش و ریختن و رو دستش مونده نمیگه این پول از کجا میاد حالا من هیچی رو دلم نمیاد از داداشم پول بگیرم ینی نگرفتم ضروری باشه بخام بعدا حساب کنم قبلا شارژ گفتم زده اینترنت خریده اونم بعدا حساب کردم این مامان من انقد مارو مسخره کرده انقد توقع بالا رفته گوشی آیفون و اون داره ما نه بیست جا سفر برن بقیه استعفا میدن این نه ولی باید همشو بره اگه بابام بود این انقد خدمات میدید بخدا الان مردهای گنده زیر بار گرونی و مشکلات کمر خم کردن شوهر دارها اینجوری معاشرت نمیکنن اینجوری زندگی نمیکنن ک این میکنه سه ساله بچه میخاد ماشین عوض کنه نمیتونه بخاطر چی تا جایی میری کارتشو میزاره میگه مامان با خیال راحت خرج کن
