دارم نظر واقعی و شخصیمو میگم... گاهی اوقات از ته قلبم آرزو میکنم که کاش یه بابای خیلی پولدار داشتم با یه زندگی خیلی اشرافی تا نگران آیندم نبودم و هرچییی میخواستم مهیا بود و ایندمم تضمین شده بود...
ولی هیچوقت نمیخوام از این زندگی معمولی به اشرافی برم جز با تلاش خودم. چون معتقدم ادمایی که زندگی معمولی دارن میتونن خوشحال تر باشن، خودم یه گردنبند یکم گرون میخرم کلی ذوق میکنم و تا یه هفته خوشحالم و بهش نگاه میکنم. نمیخوام این خوشیای کوچیکمو و زود خوشحال شدنمو با هیچی عوض کنم